DOOD & doei
DOOD & doei is een kinderboek dat stimuleert open met kinderen te praten over afscheid nemen van iemand die jullie heel lief vinden. Het gaat over wat er gebeurt als je doodgaat, hoe je afscheid van iemand kunt nemen en ook hoe je je voelt als je iemand mist.
Geschikt voor basisschoolleeftijd. Alleen lezen of juist samen. In het boek 7 gratis filmpjes (scan de QR codes) om samen te kijken.
Podcast Rouw power
Rouw power. De podcast waarin Albertine Jaspers – Okkinga en ik praten over kinderen en rouw. Elke aflevering gaan we in gesprek met een expert om samen te ontdekken hoe je als ouder of professional kinderen het beste kunt begeleiden als ze afscheid van iemand moe(s)ten nemen. Het is een prachtige mix geworden van interessante inzichten en praktische tips, met een vleugje broodnodige hoop. Allemaal zo gewenst voor gezinnen in tijden van verlies.
Hier vind je eerlijke blogs geschreven over kinderen en rouw.
Podcast Groeipijn rauw over rouw
De dood is onlosmakelijk verbonden met het leven. Dat betekent niet dat het vanzelfsprekend is om hierover te praten. Sterker...
AD: De dood bespreekbaar maken met je kinderen
De dood bespreken: ‘Soms is het voor een kind genoeg om te weten dat een tante ze opvangt’ In de...
Rouwverwerking bij kinderen
Hanne is moeder van drie en heeft een kindercoachpraktijk. Vandaag praat ze over rouwverwerking bij kinderen. Een onderwerp waar je...
8 tips om jouw kind te helpen tijdens het rouwen
Een overlijden binnen het gezin, de familie of in de directe omgeving van jouw kind is een ingrijpende ervaring voor...
Het kinderbrein wil eerlijke informatie, geen wollige metaforen
Vorig jaar lanceerde ik mijn kinderboek DOOD & doei. Nu 1,5 jaar later kan ik wel zeggen dat het een schot in de roos blijkt te zijn.
Ontstaan vanuit de behoefte die ik dagelijks proefde bij de kinderen en gezinnen die ik begeleid in mijn praktijk in Amsterdam. Een boek voor kinderen in de leeftijd 5 tot 10 jaar om te lezen, de video’s die erin staan te kijken en te ontdekken wat zich afspeelt in dat koppie van een kind.
Zijn dat praktische vragen over bijvoorbeeld hoe een crematie werkt? Of zijn het meer filosofische vragen over waar iemand naar toe gaat na overlijden?
Soms hebben ouders en professionals het gevoel dat ze dit thema in zijn geheel moeten uitleggen aan kinderen die ermee te maken krijgen. En dat is echt lastig. Want waar begin je? Wat vertel je wel en wat juist niet?
Ik stuur altijd aan op het geven van eerlijke informatie waar een kind naar op zoek is. Aansluiten bij de nieuwsgierigheid van kinderen en vooral niet zelf proberen in te vullen wat ze willen weten. Dat kunnen ze meestal zelf heel goed namelijk. Als wij de juiste vragen stellen 
.
Mijn boek wordt gelezen door:
– gezinnen die binnenkort afscheid van iemand moeten nemen en de kinderen hier op willen voorbereiden
– gezinnen die iemand missen en graag met elkaar willen blijven praten over rouw en gemis
– uitvaartondernemers die een gezin graag iets tastbaars en informaties willen meegeven in de dagen voorafgaand aan een uitvaart
– juffen en meesters op basisscholen die kinderen in de klas hebben die hier mee te maken hebben
– andere professionals die werken met kinderen die afscheid van iemand moeten nemen of iemand missen (denk aan ziekenhuizen, kinderpsychologen)
Wil jij ook een exemplaar? Dat kan! Als je het via mijn website besteld, betaal je geen verzendkosten. Hier de link.
"We willen het zo goed mogelijk doen"
Wat als je als gezin het ergst denkbare overkomt?
Een arts vertelt jullie dat er geen genezing meer mogelijk en het besef daalt in dat jullie kinderen straks afscheid moeten nemen van hun papa of mama.
Ik begeleid steeds vaker gezinnen ie in deze situatie zitten. Vaak start dit door een gesprek met beide ouders over hun situatie en over hoe het gaat met hun kinderen. “We willen het zo goed mogelijk doen” is een zin die altijd in het eerste gesprek centraal staat. Het is normaal dat je het belang van de kinderen boven het belang van jezelf zet. Zeker diegene die ongeneeslijk ziek is, voelt sterk de drang om eigen verdriet en ongemak niet centraal te stellen. Het belang van de kinderen staat voorop.
Ieder gezin is anders. De situaties die ik tegenkom zijn heel verschillend. Het karakter van de ouders en kinderen ook, maar wat vergelijkbaar is, is het volgende. De sterke wil om alles wat je kunt doen als ouder om je kind te beschermen.
Die sterke wil, de vechtlust tot het aller laatste moment. Dat is universeel.
Het blijft bijzonder om met gezinnen mee te lopen in deze moeilijke fase van loslaten. Dat went niet. Het is gewoon niet voor te stellen (zelf als moeder van drie kinderen), hoe het moet zijn als je weet dat je afscheid moet nemen van je kinderen. Wel merk ik hoe welkom praktisch advies is. Iemand die eerder jullie twijfels en vragen heeft gehad en begrijpt wat voor impact de situatie heeft op jullie kinderen. Nu en in de toekomst.
Ik zie ook at zo’n laatste fase een gezin brengt. De liefde die wellicht eerst meer onuitgesproken was en nu uitgesproken wordt. De bewustwording van het geluk dat in de kleine dingen zit. De keuzes die ouders maken in het betrekken van hun kinderen bij het naderende afscheid. De laatste herinneringen die samen gemaakt worden en voor altijd in ieders hart zitten.
Soms zijn er twijfels en vragen over waar je dan “goed” aan doet als ouder. Weet dan dat je niet alleen bent. Ouders die hetzelfde meemaken, hebben die ook. Mocht je op het punt komen dat je voelt dat je deze een keer wilt bespreken met iemand die hier ervaring mee heeft, dan ben ik er. Neem gerust contact met me op.
